Hayrat ul-abror

A.Navoiy dunyoni Allohning namoyon boʻlishi, deb biladi va insonni bo'lsa, uning markaziy siymosi. Dostonning 2- bobi ustozlar taʼrifiga bagʻishlangan, 2 bob soʻz va undagi maʼno haqida.  Husayn Boyqaroga, ulugʻ pirlar: Bahouddin Naqshband, Xoja Ahrorga bagʻishlovlar keladi. "Hayrat-ul abror"ning 22-bobidan boshlab, maqolatlar boshlanadi. Unda 1-maqolat iymon, 2-maqolat islom, 3-maqolat shohlar haqida bo'lib, shoir bevosita shohga murojaat qiladi: "Ey, dabdabasi olamni tutgan sulton, senga haq hukmfarmolik berdi, qoʻlingni baland qilib, el-xalqni, ne-ne buyuklarni qoshingda past etdi. Lekin shuni bilki, sen ham ularning koʻpidan ojizroq bir bandasan... Haq senga vazifa topshirgan. Birinchi vazifa — bergan neʼmatiga shukr qilmoq, ikkinchisi — xalqni xurram tutmoq, haqini haqlab bermoq, asramoq. U senga omonat berilgan. Agar sen elning bir siniq ignasini tortib olsang, oxiratda olmos xanjar boʻlib, bagʻringga qadaladi. Ingichka bir ip kabi zarar yetkazgan boʻlsang, uni seni halok qiluvchi ilon deb bilaver... Beayb Parvardigor, lekin ayb qildingmi, tavba qil. Adolatsizlik qildingmi, adolat qil".