Ikki murda oʼlikxonada tekshiruvchilarning oʼtkir tigʼini kutib yotibdi. Hademay oʼtkir tigʼ
ularning qorni, koʼkragi, boshini yoradi. Oʼlik hujayralarda yashiringan haqiqatni oʼqimoqchi
boʼlganday titkilashadi. Soʼng, yorilgan yerlarini tikib, murdalarni egalariga beradilar.
Nima uchun oʼlim topganlaridan bexabar qolgan ikki odam esa, qiyomatni kutib yotmogʼi uchun
qorongʼu lahadga qoʼyiladi.
Soʼng pichir-pichirlar:
«Xotinlarga aralashadigan odati yoʼq edi-ku?..»
«Gʼarkoʼz edi bu juvon...»
«Kim oʼldirgan ekan?»
«Eri avval ham bir-ikki ushlab, kechirgan ekan. Lalaygan bir erkak-da! Bu safar
chidolmabdi, boyaqish...»
